All alone...

I felt very lonely ..Those were the days in my school..I had none to call me best friend..Brilliant students in class considered me an opponent..Average students considered me an above average student and did not let me in their group either..finally I was left all alone with wet eyes..Only happiness I had was when teachers made me stand and asked others to applaud for scoring in academics..but that happiness was momentary..It did not last long..I was always left alone..Once my teacher said "write a letter to ur best friend describing ur excursion.."I wrote that letter and addressed it to a girl in my class..That girl came near me and said  "am I ur best friend?.I am not..first erase my name from ur letter."I looked at her and then with wet eyes erased her name..that is when I created my first imaginary friend and I named her B.gita(bhagavad gita-holy book of hindus)..From then on I addressed all my letters to B.Gita..

But that loneliness never left me until one day when she came to my class for the first time..She did not know english or tamil..she knew only hindi..I decided to get her friendship..I went near her and introduced myself..She was not ready to hear what I said..She was staring at me as if I was the ugliest creature on earth..I introduced myself again..she asked me "what is that in ur teeth "..I said it is a teeth clip..she did not understand..I had to explain..I asked her "do u watch shaktimaan??Do u know the character named gangadhar..If I dont wear this teeth clip my teeth will become like gangadhar's teeth and I will look awkward.."..She did not react much for it..then she came and sat next to me..I taught her all what I knew academic wise ..especially english grammar..two weeks passed and then one day I asked her "whom do u like so much in our class?" hoping that she will say my name..She said a girl's name in our class..and she liked her becoz she looks so beautiful,so smart,etc etc.." ..Another two weeks passed and I asked her the same question again hoping that atleast this time she will say my name..As u expect,this time also she said another girl's name and gave a reason that she is so talkative, cute etc etc..I never askd her that question again..I stopped expecting and started giving all what I can give..s ofcourse so much of love...

After few months we were in the chemistry lab writing an exam..I finished my paper and submitted it early..when she submitted,the teacher looked at her paper and it had so many mistakes in it...The teacher asked her "who is ur best friend"..She stood like an army officer with her head straight and said "MY Friend..NITHYA"..OMG!!!I was not able to believe it..My long wait came to an end that day..It was one of the most beautiful and cherishable moments of my life..Later after an year when we had to depart I met her in her home ..It was a full moon night..She looked at the moon and said "Nithya!!we may live in different places and when u look at the moon just remember me "...Believe it or not everytime I look at moon she is the first person who comes in my mind and her words start ringing in my ears..."

I can hear u people asking me "why are u saying ur nonsensical stories to us?"

I wanted to say few messages to u via this story..

1.Dont ever judge a person with external beauty..Beauty is not in looks..beauty  is in character..

2.Dont consider urself inferior at any cost..Inferior feel is the worst feel in this world..It suppresses a person's talent completely..Do u know y I say this??

becoz I had an inferior feel that I am one of the ugliest creations of God

I had a feel that my smile looks awkward,I had a feel that no body will ever become my friend,I also had an inferior feel that I am the unluckiest person in the world..OMG!!!how stupid I was!!It really took some time for me to fight against this feel..I had to put my best effort to suppress my inferior feel ...So stressing again dont ever consider urself inferior..

3.Always ask urself "Have I done anything useful to mother earth?"If "nothing" is the answer so far then ask urself "what am I  gonna do?"

4.On the judgement day how much you earned will not count.. how courteous u were?..how many u helped?? only such things count...

5.Life is beautiful..If not let's together make it beautiful...

ராசியில்லாதவள்

 "ம்ம்ம்ம் நீ பிறக்குறதுக்கு முன்னாடி நமக்கு எவ்ளோ சொத்து இருந்துச்சு தெரியுமா??நீ ஒரு ராசியில்லாதவள் .எல்லாம் உன்னோட ராசியால இல்லாம போச்சு " என்று எப்போதும் பாடும் பாட்டை தொடங்கினாள் அம்மா ."ஆமாமா ..நான் பிறக்க்லன்னா நம்ம குடும்பம் தான் அம்பானி குடும்பம்  மாதிரி பெரிய பணக்கார குடும்பமா இருந்திருக்கும்..போ மா நீ வேற " என்று சலித்த படியே பதில் சொல்லி விட்டு அந்த இடத்தை விட்டு நகர முயற்சி செய்தாள் ராதிகா ." "அம்மா, அப்பாவோட சோப்பு கம்பெனி பத்தி சொல்ல மறந்துட்டியே என்று எடுத்து கொடுத்தான் ராமு,ராதிகாவின் தம்பி ."ம்ம்ம்...அத ஏன்டா கேக்குற? அப்பா ஆசை ஆசையா ஒரு சோப்ப்பு கம்பெனி வச்சாரு .அத தொடங்கி வைக்க தன்னோட பொண்ணு தான் விளக்கேற்றி வைக்கனும்னு சொன்னாரு.அதுக்காக சின்ன குழந்தையா இருந்த உங்க அக்காவோட கைய புடிச்சு விளக்கும் ஏதின்னாரு .."என்றாள்  அம்மா ..அப்றோம் என்ன ம்மா ஆச்சு ?? என்றான் ராமு .."என்ன ஆச்சா?சோப்பு கம்பெனி ஆத்தோட போச்சு."என்றாள் அம்மா."ஏன்டா இந்த கதை உனக்கு தெரியாதா?இத தான் அம்மா நூறு தடவயச்சு சொல்லிருப்பங்களே..நான் விளக்கேற்றாமல் இருந்திருந்தா அப்பா என்னவோ டாட்டா கம்பெனி முதலாளி ஆயிருப்பாருன்குற மாதிரியே பேசுங்க..நான் கெளம்புறேன் எனக்கு காலேசுக்கு நேரமாச்சு என்றபடியே வேகமாய் நடை கட்டினாள் ராதிகா .

என்ன தான் நக்கலாக பேசி பதிலடி  கொடுத்தாலும்,தான் ஒரு ராசியில்லாதவள் என்று அவள் ஆழ் மனதில் எங்கோ பதிந்து போயிற்று.

தான் செல்லும் வண்டி  பஞ்சர் ஆகிவிட்டால் "நான் ஒரு ராசியில்லாதவள்.நான் ஏறினா எந்த வண்டியா இருந்தாலும் இப்டி எல்லாம் தான் ஆகும் என்று தன்னை தானே நொந்து கொள்வாள் ராதிகா.குடை கொண்டு போகாத போது மழை வந்து விட்டால் "நான் குடை கொண்டு வரல இல்ல அதனால தான் மழை பெய்யுது..நான் ஒரு ராசியில்லாதவள் என்று தனக்குள் புலம்புவாள்.

அன்று அம்மா வெளியூர் சென்றிருந்தாள்.வீட்டிலோ யாரும் இல்லை.கல்லூரிக்கு நேரம் ஆனதால் பக்கத்து வீட்டில் இட்லி கடை நடத்தும்  பாட்டியிடம் ஒரு பொட்டலம் இட்லி வாங்கி கொண்டாள்.."பாட்டி

அம்மா வந்தா இந்த சாவிய அவங்க கிட்ட கொடுத்துடுங்க என்ற படி சாவியை நீட்டினாள். பாட்டியும் சாவியை வாங்கி வைத்து கொண்டாள்.

அன்று மாலை ஆறு மணிக்கு கல்லூரி முடிந்து வீடு வரும் வழியில்  இட்லி கடைக்குள் நுழைந்து,"பாட்டி அம்மா வந்தாங்களா? "என்றாள்."இல்ல கண்ணு.இந்தா சாவிய புடி " என்று சாவியை நீட்டினாள் பாட்டி .ராதிகாவும் சாவியை வாங்கி கொண்டாள்."நாளைக்கும் இங்கயே வந்து இட்லி வாங்கிக்குரியா கண்ணு ?" என்றாள் பாட்டி.."அம்மா இன்னைக்கு ராத்திரிக்குள்ள வரலன்னா நாளைக்கும் வாங்கிக்குறேன் பாட்டி "என்ற படியே நடக்க தொடங்கினாள் ராதிகா ..

அவள் தலை திரும்பியதும் பாட்டி அருகில் இருந்த பெரியவரிடம் பேச தொடங்கினாள்." அதோ போறாளே அந்த ராதிகா பொண்ணு ,அவ ரொம்ப கை ராசிக்காரி ..உங்களுக்கு தான் தெரியுமே என் கடைல வியாபாரமே ஆகாது..பாதி நேரம் ஈ ஓட்டிகிட்டு தான் இருப்பேன் .இன்னைக்கு காலைல இந்த பொண்ணு தான் முதல் போனி .ஒரே ஒரு பொட்டலம் இட்லி தான் வாங்குச்சு .அதோட கை ராசியல இன்னைக்கு வியாபாரம் ரொம்ப அமோகமா நடந்துச்சு ..அதான் நாளைக்கும் அந்த பொண்ணு இட்லி வாங்க வருமான்னு கேட்டு பார்த்தேன் .."என்று பேசி முடித்தாள் பாட்டி...இந்த பாட்டியின் பேச்சு ராதிகா காதில் விழுந்திருக்குமா?தான் ராசியில்லாதவள் என்ற ராதிகாவின் தேவையற்ற ஏக்கம் தீர்ந்திருக்குமா????

message இல்லாம நித்யா கதை சொல்லுவாளா ??இதோ இருக்கு உங்களுக்கான மெசேஜ் ..

1 .அன்புள்ள பெற்றோருக்கு ,ராசி, தோஷத்தை உங்கள் மனதோடு வைத்துக்கொள்ளுங்கள் .உங்கள் குழந்தைகள் மனதில் நஞ்சை விதைக்காதீர்கள்.மட்டம் தட்டாதீர்கள்.தாழ்வு மனப்பான்மை உங்கள் குழந்தை மனதில் கடுகளவும் வளராத படி பார்த்துக்கொள்ளுங்கள்.திறமையை வளர்க்க உதவி செய்யா விட்டாலும் பரவாஇல்லை "எதற்கும் உனக்கு யோகம் இல்லை யோகம் இல்லை" என்று  இருக்கும் யோகத்தை இல்லாமல் செய்து விடாதீர்கள்...

இத எல்லாம் சொல்ல உனக்கு என்ன தகுதி இருக்குன்னு கேக்குறீங்களா??சோப்பு கம்பனிக்கு விளக்கேற்றி வச்ச அந்த பொண்ணு நான்தாங்க...:-) 

Smile please.....

"Dont smile....You look awkward when u smile "somebody told these words when I was 12...I dont remember that somebody..but those words had a high impact on me..I stopped smiling...I still remember that day when I participated in an oratorical competition,my friend asked me.."why dont u smile when u speak..".I replied "No...I look awkward when I smile.."I still remember my cousins wedding that I attended 10 yrs ago..I gave a sad pose in almost all the photos taken there.. when one of my brothers made me smile whole day long,one of my friends came to me and said.."hey u have a smiling face..ur smile is sooo beautiful"I thought he was kidding me..when he had a feel that I did not believe him,he said"Nithya!!you are like Lord hanuman.he does not know his power until someone tells him..ur power is ur smile ..so keep smiling"His words made me very happy.but unfortunately my mind was not convinced..."..After few days I attended a class and the lady there told me .."ur smile is sooo beautiful.."I did not believe even her words until recently when I attended an orphanage...A small child there came near me and told me..,"akka ur smile is so beautiful.."I was completely confused..I asked my mother and she said "people and their tastes differ"(hmmmm...ovvoruththarukkum ovvoru rasanai...)..I raised my voice and shouted ,"ammmmmmaaaaa...."

(ippo enna solla varra apdinnu ketkum en anbu nanbargalukku...

1.dont ever be a football of others opinion

2.Love yourself..If possible look at the mirror,smile and say "I Love you" atleast once in a day..

3.Smile can never make a person look awkward..Smile has the power to make an awkward person also look beautiful...So keep smiling always!!!!!!!!

நூறு ரூபாய்

"முதல் மாச சம்பளத்தில் நீ செய்த முதல் செலவு என்ன? "என்றாள் தோழி.நான் பதில் ஒன்றும் சொல்லாமல் புன்னகைத்தேன் ."உன் சிரிப்புக்கு பின்னாடி பெரிய கதை இருக்கும் போல இருக்கே..எனக்கும் சொல்லேன் "என்றாள் தோழி.நானும் சொல்ல தொடங்கினேன்.

"அப்போது நான் ஆந்திராவில் ஒரு விடுதியில் தங்கியிருந்தேன்.அந்த விடுதியில் சமையல்கார பாட்டி ஒருத்தி இருந்தாள்.முதலில் அந்த பாட்டியை பற்றி சொல்லியாகனும்.அவளுக்கு வயது எழுபதுக்கு மேல் இருக்கும்.கண்ணில் ஒரு பெரிய கண்ணாடி போட்டிருப்பாள்..அருமையாக சமைப்பாள்..முகத்தில் எப்போதும் புன்னகை இருக்கும்.எல்லோரும் அவளை பாமா என்று அழைப்பார்கள்.நானும் அப்படி தான் அழைப்பேன்.சுடு தண்ணீர் வேண்டும் என்றால் "பாமா கொஞ்சம் வேதி நீலு காவாலி" என்பேன் .அவளும் முகம் கோணாமல் விரிந்த புன்னகையோடு நான் கேட்டதை கொடுப்பாள்.

முதல் மாத சம்பளம் கையில் கிடைத்த போது ,அந்த பாட்டிக்கு ஏதாவது கொடுக்க வேண்டும் போல் தோன்றியது.அதிகம் இல்லை.வெறும் நூறு ரூபாய் தான்.விடுதியை நடத்துபவர் பார்த்தால் அந்த  பணம் கூட பாட்டிக்கு கிடைக்காது  என்று எனக்கு நன்றாக தெரியும்.அதனால் அவரை தனியாக அழைத்து பேசி அந்த நூறு ரூபாயை கொடுக்க முடிவு செய்தேன்.அதற்காக தெலுங்கில் நான்கு வரிகள் கற்று கொண்டேன்.அன்று இரவு கையில் பணத்துடன் அந்த பாட்டியிடம் சென்றேன்."பாமா மீதோ கொஞ்சம் மாட்லாடாலி.பைட்ட கி ஒஸ்தாரா "என்று அவரை வெளியில் வரும்படி சொன்னேன்.பாட்டி வெளியில் வந்து ஒரு படிக்கட்டுக்கு அருகில் நின்றிருந்தாள்.அவளிடம் சென்றேன்.

 அந்த நூறு ரூபாயை கொடுத்தேன்.அவளோ அதை வாங்கவில்லை .மிகவும் கட்டாயபடுத்தி அதை அவள் கைகளில் திணித்தேன்.அத்துடன் விடவில்லை."இன்று தான் என் முதல் மாத சம்பளம் கிடைத்தது.உங்களை பார்த்தால் என் பாட்டி என் நினைவுக்கு வருகிறாள்.என்னை ஆசிர்வதியுங்கள் ."என்று எனக்கு தெரிந்த தெலுங்கில் உளறியபடி அவள் காலில் விழுந்துவிட்டேன்.அவளோ என் தலையில் தன கையை வைத்து ஏதேதோ சொன்னாள்.அவள் சொன்னதில் பாதி எனக்கு புரியவில்லை .ஆனால்  என்னை ஆசிர்வதிக்கிறாள் என்பது மட்டும் புரிந்தது.எழுந்து பார்த்த போது அவள் தன் பெரிய கண்ணாடியை கழற்றி தன் கன்னங்களில் வழிந்தோடிய கண்ணீரை துடைத்துக்கொண்டிருந்தாள்."இந்த வாரம் என் பேத்திக்கு கல்யாணம்.நான் கூட ஊருக்கு போறேன் .நீ நல்லா இரும்மா " என்று என் தலையில் கை வைத்த படி மீண்டும் சொன்னாள்.என் முதல் மாச சம்பளத்தில் நான் செய்த முதல் செலவு அந்த நூறு ரூபாய் தான்."என்று என் புன்னகைக்கு பின்னால் இருந்த அந்த பெரிய கதையை சொல்லி  முடித்தேன்.

"அப்போ ஒரு வயசான பாட்டிய வெறும் நூறு ரூபாய் குடுத்து அழ வச்சிருக்க அப்டி தானே ?"என்று மீண்டும் கேள்வி கேட்டாள் தோழி."ம்ம்ம்ம்.ஆனால் அது அழுகை அல்ல ஆனந்த கண்ணீர்.பதினெட்டாயிரம் ரூபாய் சம்பளம் வாங்கிய எனக்கு நூறு ரூபாய் சிறியது தான்.ஆனால் வயதான காலத்தில் சமையல் வேலை செய்து பிழைக்கும் அந்த பாட்டிக்கு நூறு ரூபாய் நிச்சயமா ரொம்ப ரொம்ப பெருசு.அது மட்டுமில்ல.எவ்ளோ குடுக்குறோம் அப்டிங்கறது முக்கியம் இல்லை.எவ்வளவு அன்போடு கொடுத்தோம் என்பது தான் முக்கியம்.ராமர் கிட்ட சிவதனுசை உடைக்க சொல்லவில்லை.அனால் அவர் பலம் தாங்க  முடியாமல் தனுசு உடைந்து விட்டது.அது மாதிரி தான்.நான் அந்த பாட்டியை சந்தோஷ படுத்த வேண்டும் என்று மட்டும் தான் நினைத்தேன் .ஆனால் என் அன்பின் சக்தி தாங்க முடியாமல் பாட்டி கண்ணீர் விட்டு விட்டாள். அது எப்படி குற்றமாகும்??"என்று தோழியிடம் கேட்டேன்.அவள் பதில் ஒன்றும் சொல்ல முடியாமல் என்னையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள் .எனக்கோ அந்த பாட்டியின் புன்னகை நிறைந்த முகம் கண் முன்னே நிழலாடியது...

அன்பே வா

 

                                                 என் பெயர் ஜீவா .அன்று பேருந்து தினம் கொண்டாட தயாராகிக்கொண்டிருந்தேன். சில நண்பர்களுடன் பேசி கொண்டிருந்த நேரம் அது .அப்போது ஒரு பெண்ணின் கொலுசொலி கேட்டு  சற்று  திரும்பினேன் .சட்டென்று ஒரு அதிர்ச்சி .என் இருக்கைக்கு அருகில் ஒரு பெண் நின்று கொண்டிருந்தாள் .என்ன நினைத்தாளோ தெரியாது, என் அருகிலேயே அமர்ந்து விட்டாள்.அமர்ந்தவள் கொஞ்சம் நேரமாய் தன் ஓர கண்ணால் என்னையே பார்த்து கொண்டிருந்தாள் .தன் கைகளால் என்னை மெல்ல தொட்டாள்.என் உடல் சற்று கூசியது.நான் மெதுவாய் விலக நினைத்த போது அவள் என்னை தன் கைகளால் அணைத்து கொண்டாள் .தன் மார்போடு சேர்த்து கொண்டாள். என்னை அப்படியே கட்டி பிடித்து ,"உன்னை எவ்வளவு நேசிக்கிறேன் தெரியுமா ?உன்னை கையில் பற்றிக்கொண்டு வீட்டிற்கு போவேன் , உன்னோடு விளையாடுவேன், கதை பேசுவேன் ,முத்தமிடுவேன் .என் உள்ள உவப்பினை உன்னோடு பகிர்ந்து கொள்வேன் .உன்னை உளமார நேசிக்கிறேன் " என்று என்னென்னவோ சொன்னாள்.எனக்கோ ஒன்றும் விளங்கவில்லை .வெறும் காற்றடைத்த பலூனை எவளாவது காதலிப்பாளா என்று உள்ளுக்குள் யோசித்துக்கொண்டேன். 

                         பேருந்து புறப்பட்டது .அவள் என்னை பார்த்து பார்த்து ரசித்து கொண்டிருந்தாள் .சட்டென்று ஒரு அதிர்ச்சி.என் நண்பர்கள் சிலரை அவளது நண்பர்கள் குத்தி கொன்றனர். நான் அவர்கள் கண்ணில்  படாத படி அவள் என்னை மறைத்துக்கொண்டாள் .நானும் உயிருக்கு பயந்து ஒளிந்திருந்தேன் .எப்படியோ அவளின் தோழி ,"ஹே சந்தியா !நான் அந்த பலூனை பார்த்துட்டேன் என்று என்னை சட்டென்று பிடுங்கி கொண்டாள் .அப்போது தான் தெரியும் அவள் பெயர் சந்தியா என்று."ப்ளீஸ் டி ,எனக்கு அது வேணும் .அதை ஒன்னும் பண்ணிடாத "என்று என்னை விட்டுவிடும் படி சந்தியா தன் தோழியிடம் கெஞ்சினாள்.அஞ்சியபடி இருந்தாலும் அவள் கெஞ்சலை கொஞ்சமாய் ரசித்துக்கொண்டிருந்தேன்.

 "இந்தா பிடி ,இந்தா பிடி " என்ற படி என்னை வைத்து விளையாட்டு காட்டினாள் அவாது தோழி.அழாத குறையாய் "கொடு டி என்கிட்டே " என்று மீண்டும் கெஞ்சினாள் சந்தியா.விட்டா அழுதுடுவ போல இருக்கு ,இந்த பிடிச்சு தொல" என்று என்னை சந்தியாவின் கைகளில்  ஒப்படைத்தாள் அவளது தோழி .என்னை தன் கைகளால் பற்றிய பின் தான் பெருமூச்சு விட்டாள் சந்தியா.ஏதோ புதையல் கிடைத்த சந்தோசம் அவள் கண்களில் தெரிந்தது எனக்கு .அவளது விழிகள் அசையாமல் சில நொடிகள் சென்றது. அவள் என்னை எவ்வளவு நேசிக்கிறாள் என்பது கொஞ்சம் புரிந்தது .ஆனால் உறுதி செய்ய அது போதவில்லை .சற்றும் எதிர்பாராமல் திடீரென பெரும் காற்று வீசியது .ஜன்னலோரம் அமர்ந்திருந்த அவளது மெல்லிய பிடியிலிருந்து காற்று என்னும் சதிகாரன் என்னை பிடித்து இழுத்துச்சென்றான் .நான் இழுத்து செல்லப்பட்ட திசை நோக்கி அவள் தலை திரும்பியது.அவள் விழிகளின் ஓரமாய் ஒரு துளி நீர் கசிந்து அவள் அழகிய கன்னங்களில் உருண்டோடி கீழே விழுந்ததை என் கண்களால் கண்டேன் .அப்போது உறுதி செய்து கொண்டேன் .அவள் காதலின் புனிதத்தை புரிந்து கொண்டேன்.

அதுவரை என்னை அவள் காதலித்தாள்.அந்த நொடி முதல் அவளை நான் காதலிக்கிறேன் .எங்களை பிரித்த சதிகார காற்றே எனக்காக ஒரே ஒரு உதவி செய் .நீ போகும் திசையில் அவளை கண்டால்  என் காதலை அவளிடம் சொல்லி விடு.

காதலுடன் 

ஜீவா 

LOVE....

It happened few years back..I was playing with my cousin's son Abhilash(3 years old)..we both were near a mango tree...I asked him "Abhi will you get one mango for me???"He said.."aunty I am toooo small to climb the tree..Also see there are so many ants..It will bite me...So I cannot get mango for you"...After a while my neighbour's daughter yuvashree joined us..She was of same age as Abhi..I asked her "do u like mangoes"..She said "yes I like mango so much..I want it now"..Abhi was hearing what she said..He went near the mango tree and touched the tree with his little hands..I asked him..."abhi what are you doing"..He raised his head and looked at the apex of the tree once and said "I am going to climb this tree to get mango for her.."I asked "what will you do if the ants bite"..he replied "I am not afraid of small ants".....I had a hearty laugh...Only one thing came in my mind "payapulla moonu vayasulaye figureah epdi correct pannalamnu yosikkiran..kali muththi pochu da sami"

Kaagitha kappal.........

I was in my native then.There was a sudden down pour of rain..There was stagnant water all around my house..My cousin made some arrangements to get rid of that water..He called me and asked "Nithya how will you check if this water is flowing or not"..I said.."wait"..I went inside..tore a piece of paper and made a ship out of it..I left the ship in water..It started moving and I told him "anna wate

r is flowing correctly"..He said "wait i will check"He spitted on the water..I was confused.."why did you do that?"I asked..He said "If my saliva goes till the end it means that the water is flowing..u need not have wasted the paper.."I laughed..By then I heard my uncle shouting inside.."Hey who tore today's news paper?"

LOVE

It was past 12'o clock in midnight..I was on bed next to my mother..She was seriously thinking about something.I asked her the reason..she did not reply me but she was deep in her thoughts."what are you thinking about mom??why dont you sleep?"I asked her.She replied "I am worried about ur brother".."brother..but why??"I askd.She started speaking out.."He came to me in the morning and asked me hundred rupees..I asked him the reason and he said that he likes a girl in her class..he asked money to get a gift for her birthday."After listening I asked her "so what??did u give him the money.."She said "yes..I gave him..but I am worried about him.looks like he is going in the wrong path..why is he not thinking about our family values?what will happen if ur father knows of it??".I tried to convince her.but she was not ready to listento me..tired of convincing I started sleeping.I dont know when my mom slept that night.The next morning was Raksha bandhan.As always I sent rakhi to all my rakhi brothers.I normally dont tie rakhi in my own brother's hand because I have a strong feel that nothing can change our relationship..But that morning something different happened..My brother came to me with a rakhi in his hand..He gave it to me and asked me to tie it on his hand..I looked at him strangely and then tied the rakhi in his hand.Once I tied He said "I have a surprise for you"..He gave me a gift.I was soo surprised and asked him.."when did you buy this gift?"..He said.."yesterday"..I understood everything now..Not knowing what expression to give I smiled and looked at my mother..My mother who was sitting next to me looked at me and lowered her head..

Run Run Run.....

I was 8 yrs old then.I always hated school.Every morning I played new dramas to avoid going to school.The other person benefitted by my act was my brother .."akka not going to school , I am also not going"..That morning my plans did not work out and I was forced to go to school.I wanted to escape from school..classes started..I made a clear plan..It was afternoon..I took my bag and lunch bag and went to my brother's class..I had lunch with my brother..My brother asked me.."Normally u bring only ur lunch bag..y did u bring ur bag as well today??"..I replied,"few students in my class have lost their pencil box and other valuables..somebody steals it..tats y I brought my bag too"..Immediately after having lunch I said bye to him and executed my plan..

I looked at the school gate..There was one watch man at the gate..few parents were leaving school after giving lunch to their children..I mingled with them and started running..when I crossed the gate the watch man shouted.."hey where are you running?? stop" and started chasing me..I ran ran and ran..He did not give up..He chased me..After few minutes of running and chasing he won..He caught hold of me and asked.."where are you going..go to class"..I kept my hand in throat and said.."thatha!!I have severe stomach pain..I want to go home.."..The watch man was kind enough.he said.."say to ur teacher and lie down in ur class..okay!!"..With so much disappointment I went back to class as if nothing happened..

Everytime I cross gajalakshmi street near my school I am reminded of this incident..The watch man is no more but this running and chasing still remains in my memory..

School

She was less than 3 yrs old then.Her father took her to school.The first day in kindergarten.when she neared her class room she told her father,"dad..I feel hungry".Her dad gave her some cookies..then she said,"dad I want milk".Her father gave her the milk bottle..Slowly after drinking she said,"Dad I want to take ur blessings"..Saying so she fell on her father's feet.when her father tried to take

 her up she hugged her father very tightly and started crying.."Appaaa please dont leave me here..I wanna come with you.."It was a big deal for teachers to take her into the class room..This is how she started going to school..The school she studied had a strict rule.."no teacher should hit the students on their head.."One fine day..A teacher came to her class..she took lessons..the teacher asked questns to the pupil..One little girl was not able to answer her question..so the teacher started beating the child and also hit her on her head..

SHE was watching everything that was happening to her friend..Her mind voice said.."How can this teacher hit my friend that too on her head?"Thinking so she took the wooden scale that was kept before her..She was so tiny that she was not able to reach her teacher.So she stood up on the bench and hit her teacher on her head..The teacher was soooo angry tat she dragged the little one(just 3 yrs) to the principal..The principal made her kneel down..The little one said in childish words.."she hit my friend on her head tat's why I hit her!"..The principal laughed and was little impressed by those childish words..He adviced the little one and warned the teacher..Her parents were called and she was adviSed by everyone..
After 20 long years..she went to a hospital with her father..A lady about 45 yrs old came to her father and asked.."You are HER father right"..Her father asked.."yeah!!but how do u know??!"..The lady replied.."How can I forget the little one who hit me on my head..very bold one..where is she now??"Her father smiled and said.."Standing next to me"..She was sooo embarrassed and bowed her head and then started speaking "I am sooo sorry for what I did..I have really changed..I have great respect and love for my teachers.."She fell on her teacher's feet..asked her apologies and got her blessings..
Dear People..
Wanna know who SHE is??Yeah you are right..She is the one who has posted this cute story!!!!!!!!!

நினைவலைகள்

சின்ன வயசுல தொலஞ்சு போன நினைவு இருக்கா என்று அம்மா கேட்டாள்..மறக்க முடியுமா? ..10 வயது சிறுமி..திருவேற்காடு கோயில்..ஆங்காங்கே அழகான சிலைகள்...அதில் மிக அழகான சிற்பம் ஓன்று..இல்லை இல்லை வெறும் சிலை இல்லை அது..அந்த ஆதி சக்தியே தான்.அவ்வளவு அழகு..வண்ண மலர்களால் அன்னைக்கு ஆரமிட்டு பார்த்திருப்போமே!!இங்கே அப்படி இல்லை..நூறு ரூபாய் நோட்டுகள் தான் அன்னை கழுத்தை அலங்கரித்திருந்தது..அங்கே அப்படியே நின்று 

விட்டேன்.. மெய்சிலிர்க்க அவளை ரசித்ததாலோ என்னவோ நான் நிற்கும் நிலை மறந்தேன்..இடம் மறந்தேன் ...என் எண்ணமெல்லாம் அவளே இருந்தாள்..சில வினாடிகள் தொலைந்திருந்த நான் சுய நினைவு பெற்றேன்.அருகில் அம்மா இல்லை ,தம்பியும் இல்லை.அப்போது தான் நிஜத்தில் தொலைந்து போனதை உணர்ந்தேன்..அம்மா என்று அலறியபடியே கோயில் முழுவதும் சுற்றினேன் ..ஒரு ரூபாய் கொடுத்ததற்காக என் தலையில் தும்பிக்கை வைத்து ஆசிர்வதித்த யானை, "என்ன தைரியம் பாரேன் ?" என்று என் கன்னம் கிள்ளி முத்தமிட்ட மடிசார் மாமி எல்லோருமே நான் தலை தெறிக்க ஓடுவதை வேடிக்கை பார்த்தனர்.கற்பனையோ எட்டாத தூரத்திற்கு ஓடிக்கொண்டிருந்தது .அம்மா கிடைக்காவிட்டால் என்ன செய்வேன்? கையில் காசும் இல்லையே.. வீட்டுக்கு போக வழியும் தெரியாதே..யாராவது என்னை கடத்தி கண்களை பறித்து ம்ஹூம் ..இல்லை இல்லை அம்மா!! என்று அலறியபடி கோயிலை ஓரிரு முறை சுற்றி வந்தேன். இரண்டாவது முறையாக கோயில் முழுவதும் சுற்றி முடித்த போது எதிரில் அம்மா ஒரு கையில் விபூதியை தட்டியபடி நின்று கொண்டிருந்தாள்..அம்மா என்று கூப்பாடு போட்ட படி ஓடி போய் அவளை கட்டி தழுவி "என்ன விட்டுட்டு எங்கம்மா போனீங்க?"என்று தேம்பியபடியே கீழே விழுந்தேன்.."குழந்தைக்கு தண்ணி குடுங்க"என்று ஒரு குரல் மட்டும் கேட்டது. கண் விழித்த போது அம்மா மடியில் தலை வைத்திருந்தேன்..அம்மா கண்களில் கண்ணீர்.. பாவம் நான் தொலைந்து போனது தெரியாமல் எதோ சிறு ஓட்டை வழியாய் கருவறையில் இருக்கும் கருமாரியை தரிசித்துக்கொண்டிருந்தாலாம்..."வானு சொல்லிட்டு தானே அங்க போனேன்..என் பின்னாடியே வராம நீ எங்க போன??"என்றாள்.."சாமி அழகா இருந்துச்சு அதான் அங்கயே..என்று சொல்லி முடிப்பதற்குள் மீண்டும் அழுகையை தொடங்கி விட்டேன் .."சரி சரி ஒண்ணுமில்ல அதான் அம்மா வந்துட்டேனே "என்று என்னை மார்போடு அணைத்து தன் முந்தானையால் என் கண்ணீர் துடைத்தாள்..இந்த கூத்தை எல்லாம் ஊரே நின்று வேடிக்கை பார்த்தது...

இப்போ நெனச்சா சிரிப்பா தான் இருக்கு ..நீங்க யாராச்சு எப்போவாச்சு தொலஞ்சு போன அனுபவம் உண்டா ?விரும்பினால் பகிர்ந்து கொள்ளவும் ..

கடவுளுக்கு ஒரு கடிதம்

அன்புள்ள கடவுளுக்கு 
வாழ்க்கை ஒரு வட்டம் என்றீர்கள் 
இவ்வளவு குறுகிய வட்டத்தை 
நான் சற்றும் எதிர்பார்க்கவில்லை 
அழுக்காறு அங்கே உண்டு என்றீர்கள் 
இவ்வளவு அழுக்கை
நான் சற்றும் எதிர்பார்க்கவில்லை 
அம்மா என்று ஒருத்தி 
அங்கே இருப்பாள் என்றீர்கள் 
அப்படி யாரும் இங்கே தென்படவில்லை 

ஆயிரம் கேள்விகளோடும் குழப்பங்களோடும்
இருக்கிறேன்
இப்படிக்கு
குப்பைதொட்டி குழந்தை !!!

Jai Sri ram!!!!!!!!

Shuklam Baradaram Vishnum, Sasi Varnam Chatur Bhujam,
Prasanna Vadanan Dyayet, Sarva Vignoba Sandaye
sarvam aanjaneyarpanam!!!!!!!
jai sri ram!!!!!!